சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள்
Publisher: காலச்சுவடு பதிப்பகம் Author: ஜெயகாந்தன்₹450.00
Sila Nerangalil Sila Manithargal
Jayakanthan
இந்த நாவலை எழுதுவதன் மூலம் என்னைப் புதிதாய் ஒரு சோதனையில் நான் ஈடுபடுத்திக் கொண்டேன். காலங்கள் மாறும்போது மனிதர்களும் மாறித்தான் ஆக வேண்டும். மாறிய மனிதர்களைக் காலத்தின் மாற்றமே காண வைக்கிறது. பல மாற்றங்கள் சமுதாய வாழ்வில் புதுமையானைவயாக இருந்தாலும் தனி மனிதர்கள் வாழ்வில் காலங்கடந்த மாற்றங்களாகவே, நிராசைகளின் நிலைத்த சித்திரங்களாகவே உயிரிழந்து வந்து நிற்கின்றன. காலத்தின் அலைகளால் எற்றுண்ட, மோதி மூழ்கிய, போக்கில் மிதந்த, எதிர்த்து ஓய்ந்த ஓர் ஆத்மாவின் கதை இது!
– ஜெயகாந்தன்.
Delivery: Items will be delivered within 2-7 days
Description
இந்த நாவலை எழுதுவதன் மூலம் என்னைப் புதிதாய் ஒரு சோதனையில் நான் ஈடுபடுத்திக் கொண்டேன். அதில் தேறிவிட்ட மகிழ்ச்சி எனக்கு இப்போது இருக்கிறது.
சொல்கிற முறையினால் எல்லோராலும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத விஷயங்களைக்கூட எல்லோருக்கும் இணக்கமாகச் சொல்லிவிட முடியும் என்று இந்த நாவலை எழுதியதன் மூலம் நான் கண்டுகொண்டுவிட்டேன்.
கதிரில் தொடர்கதையாக இது வந்தபொழுதும், வந்து முடிந்த பிறகும் நூற்றுக்கணக்கான வாசகர்கள் கடிதம் எழுதி இருந்தார்கள். வெளிவந்து முடிந்த பிறகு வாசகர் கடிதங்களை அடுக்கித் தொடர் கதைக்குப் ‘புண்ணியாக வாசனம்’ நடைபெறாத முதல் தொடர்கதை இதுதானென்று நான் நினைக்கிறேன். வந்த கடிதங்களையெல்லாம் கதிர் அலுவலகத்திலிருந்து நான் வாரிக்கொண்டு வந்து விட்டேன். இதற்கு வந்த வாசகர் கடிதங்களைப் பிரசுரிக்கக் கூடாது என்கிற நோக்கமெதுவும் எனக்குக் கிடையாது.
இந்த நாவல் இன்னொரு மாதிரியான ஆட்டம். எப்படிக் காய்களின் தன்மை மாறுவதில்லையோ அதுபோல் இங்கே பாத்திரங்களின் தன்மை மாறவில்லை.
இந்த ரகசியம் தெரியாமல் பலபேர் சதுரங்கக் காய்களை வைத்துக்கொண்டு சொக்கட்டான் விளையாடினார்கள். எனவே தான் நான் இரண்டாவது ஆட்டம் ஆடினேன்.
கங்காவினுடைய பாத்திர இயல்புகளைக் கூர்ந்து படித்த வாசகர்கள் அவளுக்கு இப்படி ஒரு முடிவு ஏற்படப்போவதை முன்கூட்டியே உணர்ந்திருப்பார்கள்.
பாத்திரப் படைப்பு என்பது ஒரு பெயர் சூட்டிவிடுவதோ, அங்கவருணனை நடத்திவிடுவதோ அல்ல. மனம், அறிவு, சிந்தனை, குண இயல்பு, சூழ்நிலைகளின்போது வெளிப்படும் உணர்ச்சிகள் இவற்றையெல்லாம் கூர்ந்து அறிந்து அனுபவமாக வெளிப்படுவதைத் தீட்டுவதாகும்.
இதிலே என் விருப்பம், உங்கள் விருப்பம் ஆகிய விவகாரங்கள் புகுந்து அந்த ‘இசைவை’க் கெடுத்துவிடாமல் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டியதுதான் படைப்பாளிக்கு இருக்கிற பெரிய கடமை.
அதனை நான் நிறைவேற்றி இருக்கிறேன்.
கதை படிக்கிறவர்களுக்குத்தான் அது ஆரம்பித்துத் தொடர்ந்து முடிகிறது. எழுதுகிறவனைப் பொறுத்தவரை ‘முடிந்து’ போன ஒன்றைப் பற்றித்தான் அவன் எழுதுகிறான் என்று புரிந்து கொண்டால், ‘ஐயோ! என்ன இப்படி முடித்துவிட்டீர்களே!’ என்று அவனிடம் அங்கலாய்ப்பதில் அர்த்தமில்லை என்பதை உணரலாம்.
ஒரு நாவலின் முடிவைக் குறித்துத் தாங்கள் மிகவும் வருந்தி, துயருற்றுக் கண்ணீர் விட்டதாக எழுதுகின்ற வாசகர்களுக்கு நான் ஒன்று சொல்லுவேன்: ‘உங்களைவிட அதிகமாக வருந்தி, துயருற்று, கண்ணீர் உகுத்துத்தான் அந்த ஆசிரியன் அந்த முடிவை எழுதி இருக்கிறான் என்பதைப் புரிந்துகொள்ளுங்கள்.’
இராமன் சரயூ நதியிலே மூழ்கி மாள வேண்டுமென்று யார்தான் ஆசைப்படுவார்கள்?
சீதையைப் பூமி பிளந்து விழுங்கியதில் யாருக்கு சம்மதம்?
டெஸ்டிமோனாவைச் சந்தேகித்து ஓதெல்லோ அவள் கழுத்தை நெறித்துக் கொன்றது யாருக்கு உடன்பாடு?
அம்பிகாபதிக்குக் கொலைத் தண்டனையைச் சிபாரிசு செய்ததில் யாருக்கு மகிழ்ச்சி?
பாலை மணலில் அந்தக் காயலில் பைத்தியமாகத் திரிவதில் யாருக்குத் திருப்தி?
இந்த முடிவுகளை அறிந்தே அந்தக் கதைகளை அவர்கள் படைத்தார்கள். ‘வாழ்க்கையில் ஒவ்வொருநாளும் உங்களைச் சுற்றி நிகழும் வாழ்வின் மோகத்தை மறந்து திரிகிறீர்களே, இதையும் பாருங்கள்’ என்று காட்டுவதற்காகவே அவர்கள் அவற்றைப் படைத்தார்கள்.
நீங்கள் வருத்தப்படுகிறீர்களா? ரொம்ப நல்லது. அதற்காகத் தான் அந்த முடிவு! அந்த வருத்தத்தின் ஊடே வாழ்வின் போக்கைப் புரிந்துகொண்டால் வருத்தம் என்கிற உணர்ச்சி குறைந்து வாழ்வில் அப்படிப்பட்டவர்களை, அந்த நிகழ்ச்சிகளைச் சந்திக்கும்போது மனம் விசாலமுறும்.
ஆனால் நம்மவர்கள் ரொம்ப நல்லவர்கள். இராம கதையைப் பட்டாபிஷேகத்தோடு நிறுத்திக் கொள்ளுகிறார்கள். இந்தக் கதையின் முடிவு பிடிக்காதவர்கள் அந்த மாதிரித் தங்களுக்கு வசதியான ஓர் இடத்தில் தான் நின்று நிறுத்திகொள்வதுதான் நல்லது!
இந்த நாவலைப் பொறுத்தவரைக்கும் இதைப் பற்றிச் சொல்லப்பட வேண்டிய விஷயங்களெல்லாம் இதன் ஊடாகவே உணர்ந்துகொள்ளப்பட வேண்டியவை என்பதனால் இதன் நயங்களை எடுத்து நான் பொழிப்புரையாற்றப் போவதில்லை.
ஒரு முன்கூட்டியே திட்டத்துடன் ஒரு நியதியின் அடிப்படையில் எழுதப்பட்ட நாவல் இது. பொதுவாக வழக்கத்திலிருக்கின்ற பத்திரிகை நிர்ப்பந்தங்களையெல்லாம் என் பொருட்டுத் தளர்த்தித் தினமணி கதிரில் இதனை எழுத வைத்த எனது நண்பர் ‘சாவி’ அவர்களுக்கு என் நன்றியைத் தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.
பலபேரால் கேட்கப்பட்ட இன்னொரு கேள்வி, ‘காலங்கள் மாறும்’ என்று இருந்த தலைப்பு ஏன் இவ்விதம் மாற்றப்பட்டது, என்பது. அதைவிட இந்தத் தலைப்பு பொருத்தமாக இருப்பதாக நான் நினைத்ததைத் தவிர வேறு காரணம் ஒன்றுமில்லை.
சென்னை – 04.06.70
Reviews (1)
1 review for சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள்
Add a review
You must be logged in to post a review.
Related products
பரிசு பெற்ற நூல்கள் / Award Winning Books
தமிழர்கள் வரலாறு / Tamilan's History
அனைத்தும் / General
Poonkodi Balamurugan –
புத்தகம் : சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள்.
ஆசிரியர்: ஜெயகாந்தன்.
மழைபெய்த்து கொண்டிருந்த மாலை வேளையில் பேருந்தில் பயணம் செய்து கொண்டிருக்கும் கங்கா என்ற பெண்ணின் மனவோட்டத்தில் கதை ஆரம்பம் ஆகிறது. கதை முழுவதுமே அவளது மனவோட்டத்தில் தான் நகர்கிறது. கூட்டத்தைப் பயன்படுத்தி பெண்களின் மீது உரசிக் கொண்டே பயணம் செய்கிறார்கள். அவள் மீதும் ஒருவன் சாய்ந்து கொண்டே வருகிறான். டிக்கெட் கொடுக்கும் கண்டக்டர் கையை வருடிக் கொடுக்கிறான். தனக்கு தெரிந்த ஆண்கள் தன்னை ஒரு மாதிரி பார்க்கிறார்கள் என்றே சிந்தித்து அவர்களை எல்லாம் மனதுக்குள் சபித்துக்கொண்டே பயணிக்கிறாள். சட்டென்று அமர இடம் கிடைத்ததும் அமர்ந்து ஒரு வாரப்பத்திரிக்கையில் வந்த அக்னிப்பிரவேசம் என்ற சிறுகதையை வாசிக்கிறாள். அவளுக்கு பிடித்த எழுத்தாளர் ஆர்.கே.பி யின் கதை அது..இது போன்ற ஒரு அடைமழைக்காலத்தில் முன் பின் தெரியாத ஒருவன் காரில் லிப்ட் கொடுக்க அதில் செல்லும் போது அவனால் பாலியல் பலாத்காரம் செய்யப்டுகிறாள்..அதைப் படிக்க படிக்க அவள் மனம் குமுறுகிறது. மழை சடசடவென்று பேய எங்கோ விழுந்தது இடி என்ற வாக்கிய கோர்வையை
படிக்கும் போது அந்த இடி தன் தலையில்
தான் விழுந்தது என மனதில் அழுகிறாள். அழுதுகொண்டே வீட்டிற்கு செல்லும் அந்த கதையின் நாயகியை அவள் தாய் தலையில் தண்ணீர் ஊற்றி தீட்டு கழிந்தது .இதை யாரிடமும் சொல்லி உன் வாழ்வை கொடுத்துக்கொள்ள வேண்டாம் என்கிறாள்..கங்காவிற்கு இதைப் படிக்க படிக்க அவள் தாயின் மேல் சொல்லெணாக் கோபம்வருகிறது. அவள் பத்திரிக்கையில் படித்தது அவள் கதைதானே ..என்ன இறுதியை மட்டும் ஆசிரியர் மாற்றி இருப்பார். வீடு செனறதும் அந்த பத்திரிக்கையை தாயின் முகத்தில் விட்டெறிந்து இதை படி என்று கத்திவிட்டு தன் அறைக்குள் புகுந்து தாளிட்டுக் கொள்கிறாள்.
படிக்க படிக்க தாய் கனகத்திற்கு அழுகை வருகிறது..அன்று தன்பெண் கொட்டுப் போன விஷயத்தை தானும் இப்படித்தான் கையாண்டு இருக்க வேண்டுமோ..கத்தி அழுது கூப்பாடு போட்டு ஊரறியச் செய்து இன்று அவள் நடைபிணமாய் வாழ தான் தான் காரணமோ என்ற கழிவிரக்கம் கொள்கிறாள். ஆம்..கங்காவின் வாழ்ககையிலா நடந்த கதையைத்தான் ஆசிரியர் எழுதியுள்ளார். ஆனால் முடிவு மட்டும் வேறு..தாய்க்கு தெரிந்ததும் வள் அழுது கூப்பாடு போட அவள் அண்ணன் அவளை நையப்புடைத்து வீட்டை விட்டு வெளியே தள்ளி விடுகிறான்.என்னதான் இருந்தாலும் பெற்ற மனதிற்கு கேட்கவில்லை..தனது ஒன்று விட்ட சகோதரன் உதவியுடன் அவளை படிக்க வைத்து இன்று அரசாங்க உத்தியோகத்தில் அமர்ந்தும் விடுகிறாள். ஆனால் நடைபிணம் போல எதிலும் பற்றற்று வாழ்ந்து வருகிறாள்.
அதற்கு காரணம் அவளைப் படிக்க வைத்த வெங்குடு மாமாதான். வெளியுலகில் மிக நல்லவராக இருந்தாலும் சரியான ஸ்தீரிலோலன். கங்காவை இனி நீ ஒரு ஆணுடன் வாழ தகுதியற்றவள் ..மனைவி என்ற ஸ்தானம் இனி உனக்கு கிடையாது. யாருக்காவது ஆசைநாயகியாக இருந்தால் தான் உண்டு என்று சொல்லி சொல்லி அவள் மனதை இரும்பாக்கி இருப்பார். அவள் தனக்கு ஆசைநாயகியாக இருக்க மாட்டாளா என்ற ஏக்கம் அவருக்கு. ஒரு சமயத்தில் கங்காவின் தாயிடம் உன் மகளுக்கு சமர்த்து இருந்தால் கெடுத்தவனைக் கண்டறிந்து அவனுடன் வாழ்ந்து காட்டட்டும் என்று கங்காவை ஏசிக்கொண்டு இருக்கிறார். அப்போதுதான் அவள் மனதில் அந்த வீபரீத எண்ணம் தோன்றி அந்த எழுத்தாளரின் வாயிலாக அவனைக் கண்டறிகிறாள். அவனைச் சந்திக்கிறாள்.அவன் தான் நடுத்தர வயதில் உள்ள பிரபு என்ற கோடீஸ்வரன். அதற்கு பிறகு அவர்களின் சந்திப்புகள் , வர்களுக்கு இடையே உள்ள நட்பு எனக் கதை நகர்கிறது. நடைபிணமாக வாழ்ந்த அவள் தன் வாழ்விற்கு கொம்பாக பிரபுவை பற்றிக் கொள்ள நினைக்கிறாள். பரிசுத்தமான அன்புக்காக அவளிடம் பற்றுகொள்கிறான் பிரபு. இறுதியில் அவர்களுக்கு இடையே இருக்கும் உறவு என்னவாகிறது என்பது தான் கதை..
கதை முழுவதும் கங்காவின் மனவோட்டத்தில் நகர்த்தப்பட்டு இருக்கும். தன் எண்ணம் நிறைவறவில்லை என்று இறுதியில் குடி , பார்ட்டி என்று தன் வாழ்க்கையை சீரழித்துக் கொள்ளும் கங்காவை நினைக்கும் போது கழிவிரக்கம் தான் தோன்றுகிறது. ஒருவரது வாழ்வின் மகிழ்ச்சி என்பது அவர்கள் உள்ளத்தில் இருந்து வருவதுதான். புறக்காரணிகளாலும் , புற மனிதர்களாலும் வரும் மகிழ்வெல்லாம் சில காலங்கள் தான் நிலைத்திருக்கும் என்பதை கங்கா உணர்ந்திருந்தால் அவள் வாழ்வு திசைமாறி இருக்கும்.